Bajki o zwierzętach

Máša i niedźwiedź wyruszyli do lasu, aby posłuchać, jak ptaszki pięknie śpiewają. Niedźwiedź chciał nauczyć Mášę, jak rozpoznać ptaka po śpiewie. Usiedli na kamieniu ogrzanym przez słońce i słuchali.

Pewnego dnia pani Zającowa poprosiła Maszę i niedźwiedzia, czy mogliby zaopiekować się dwoma małymi urwisami – małymi zajączkami, które spokojnie spały w wózku. Máša i niedźwiedź się zgodzili. To będzie łatwe, przecież śpią. A zanim się obudzą, ich mama wróci z zakupów.

Tego dnia Máša miała imieniny. Dostała od mamy piękny pierścionek z kolorowym kamieniem. Bardzo jej się podobał i od razu poszła go pokazać niedźwiedziowi.

Była ciepła jesień, słońce świeciło, a Máša z niedźwiedziem poszli bawić się do lasu.

Była sobie dziewczynka, która miała na imię Máša. Mieszkała na skraju lasu w jedynym domku w okolicy. Dlatego było jej przykro, że nie ma tam żadnych przyjaciół. Mimo to potrafiła cieszyć się ze zwierzątkami na podwórku.

W jednym stawie żyli żabie tatusiowie i żabie mamusie. A oni mieli swoje żabie dzieci. Ponieważ chcieli, aby ich dzieci były mądre, wysyłali je do żabiej szkoły. Żabia szkoła to było miejsce na powierzchni stawu, gdzie gęsto rozrosła się lilia wodna. Każda żabka siadała na jednym liściu lilii wodnej i słuchała pani nauczycielki.

W lesie nastała susza. Od wielu dni nie było widać ani jednej deszczowej chmury, a słońce paliło mocniej niż zwykle. Zwierzątka chowały się w cieniu sosen, a gdy robiło się zbyt gorąco, biegały ochłodzić się w strumieniu. Ale wielki upał nie był ich jedynym zmartwieniem. Brak deszczu oznaczał większe ryzyko pożaru. I niestety, najgorsze obawy się potwierdziły – w sosnowym lesie wybuchł ogień.

Tak jak wśród nas ludzi ważne jest, abyśmy rozmawiali ze sobą, tak samo ważne jest to wśród zwierząt. I tak jak ludzie mają wiele rodzajów języków, tak każdy gatunek zwierząt ma swój sposób porozumiewania się. Psy szczekają, warczą i jęczą. Koty miauczą i mruczą.

Daleko za lasem, zupełnie na uboczu, stoi drewniana malowana chatka. W oknach ma piękne kolorowe firanki, czerwony dach, a na parapetach mnóstwo kolorowych kwiatów. W tej chatce mieszka babcia Agata – czarodziejka z życzliwym uśmiechem.

W pewnej wiosce żyli sobie dziadek z babcią. Mieli chatkę, a przy niej niewielkie pole. Uprawiali na nim różne rzeczy i z każdego udanego zbioru plonów mieli ogromną radość. W tym roku większość już zebrali, została jeszcze tylko grządka z rzepą.