Bajkokraj

W dawnych czasach wszędzie na świecie panowała bieda. Nawet w małym domku przy lesie, w którym mieszkał tatuś ze swoimi dziećmi, Jasiem i Małgosią. Razem z nimi mieszkała druga żona tatusia, macocha, która nie przepadała za dziećmi. Ciągle marudziła, że sama ma niewiele, a co dopiero nakarmić dwie głodne buzie. Tak długo nagabywała męża, by zabrał je do lasu i tam zostawił, aż ten uległ jej złym słowom.

We wrześniu wiele dzieci rozpoczyna naukę w przedszkolu. Dla wielu z nich jest to coś nowego. Są nowi przyjaciele, nowi, dorośli nauczyciele, nowe gry, nowe posiłki i nowe zasady. Wojtek zaczął chodzić do jednego z takich przedszkoli. Był niespokojnym chłopcem, który zawsze coś wymyślał i nie chciał słuchać. Gdy tylko przyszedł pierwszego dnia do przedszkola, nauczycielka widziała w jego psotnych oczach, że będzie łobuzem. Był dobrym chłopcem, ale nie potrafił ustać w miejscu i zdawał się nie słyszeć poleceń nauczycielki.

W pewnym miasteczku żyła sobie dziewczynka o imieniu Monika. Monika bardzo chciała znaleźć przyjaciół, z którymi mogłaby się bawić, jednak nie było to łatwe zadanie, a wszystko z powodu pewnej wady charakteru. Dziewczynka była bowiem bardzo obrażalska i nie umiała przegrywać. W każdej sytuacji, gdy coś szło nie po jej myśli, od razu zalewała się łzami i krzyczała.

Pewnego razu była sobie wieś, a w niej małe, kolorowe przedszkole. Było kolorowe, bo nauczyciele ozdobili je różnymi kolorami tęczy. I właśnie do tego kolorowego przedszkola poszedł mały, niespokojny chłopiec o imieniu Jaś.