Miś i Ryś byli dwoma niedźwiedziami polarnymi. Mieszkali w pobliżu północnego koła podbiegunowego. To miejsce, gdzie przez cały rok jest bardzo zimno i śnieżnie. Bardzo lubili tam mieszkać, ponieważ lubili chłód i zimno. Ale ponieważ byli to dwaj niespokojni i mądrzy niedźwiedzie, ciągle coś wymyślali.
Czytaj dalej →
Dawno temu na końcu naszego miasta stał duży budynek. Miał wiele okien i około trzech pięter. Był szary i już na pierwszy rzut oka wyglądał smutno. To był szpital dziecięcy, do którego przychodziły chore dzieci. Niektóre były tutaj chwilę, potrzebowały tylko opieki i mogły wrócić do domu, inne musiały zostać na kilka dni, ponieważ były bardzo chore. Niektóre nawet przywiozła karetka. Jednym z takich dzieci była Sara.
Czytaj dalej →
W mieście nie zobaczysz wielu zwierzątek. Możesz tam raczej spotkać samochody, motocykle, hulajnogi, dużo ludzi i bawiące się dzieci. Czasami jednak zdarza się, że nawet w mieście osiedli się jakieś dzikie zwierzę. Na przykład na drzewach można czasem zobaczyć gniazda ptaszków. Znajdują sobie wysokie drzewo z rozgałęzionymi gałęziami.
Czytaj dalej →
W małej wiosce mieszkał mały chłopiec o imieniu Jaś. Na głowie nosił zawsze tę samą czapkę, kolana miał ciągle poobijane, a ręce zawsze brudne. Jak dorastał, nauczył się każdego rzemiosła. Potrafił uszyć buty, naprawić dach, zasadzić drzewo, jeździć traktorem lub na koniu. Nie było chyba nic, czego by nie potrafił.
Czytaj dalej →Pośrodku głębokiego lasu stoi małe wzgórze z igliwia, małych gałązek i ziemi. A kiedy spojrzysz z bliska, wygląda to, jakby całe się poruszało. To jest mrowisko. Wszędzie wokół tego małego wzgórza i na nim zobaczysz malutkie, pracowite i ciągle gdzieś maszerujące mrówki. Mrówki są jak jedna wielka rodzina. Pomagają sobie, współpracują ze sobą i wszystko robią razem. Jednak w tym mrowisku nie zawsze tak było.
Czytaj dalej →Frania była wyjątkową dziewczynką. Żyła wśród straszydeł, a sama była małym uroczym straszydłem. Jej rude włosy były zawsze całkowicie rozczochrane, twarz brudna, a ubranie jakby zszyte ze wszystkich możliwych kolorowych kawałków ubrań. Na pierwszy rzut oka było widać, że nie jest jak inne dzieci.
Czytaj dalej →Za dziewięcioma wioskami i dziewięcioma lasami jest jedno szczególne pole. Rosną na nim kwiaty, które są piękne, żółte i które potrafią obracać się za słońcem. To pole słoneczników. Te kwiaty są jednak również szczególne w tym, że potrafią mówić. Są mądre i zawsze potrafią dobrze doradzić.
Czytaj dalej →Siłaczek był pociągiem towarowym. Miał kilka wagonów, w których przewoził węgiel i drewno. Rozwoził je po całym mieście. Była to ważna praca, ponieważ zimą węgiel i drewno były potrzebne ludziom, aby mogli rozpalić w kominku i się ogrzać. Siłaczek był silnym pociągiem i mógł przewieźć bardzo duży ładunek.
Czytaj dalej →W lasach żyją zwierzątka i rosną tam drzewa oraz grzyby. W lesie możemy znaleźć owoce leśne, takie jak jagody i poziomki. Znam jednak las, gdzie nie zawsze mieszkały tylko zwierzęta. Do tego lasu każdy bał się chodzić. Był czarny, głęboki i wiele osób mówiło, że jest zaczarowany. W tym lesie mieszkali bowiem rozbójnicy. Każdego, kto tylko odważył się przejść przez ten las, okradali. Nikt nie wie, gdzie dokładnie mieszkali, i nikt nie wie, ilu ich było. Wszyscy się ich bardzo bali.
Na skraju bajkowej wioski stał kolorowy dom. Miał dwa piętra, różowe okna, ściany niebieskie jak niebo i dach żółty jak słońce. Nikt jednak w tym pięknym i kolorowym domu nie mieszkał. Mimo to każdego dnia był on pełen dzieci. Jak to było możliwe?
Czytaj dalej →„Fiuuu! Jupiii! Fiuuu!!!” rozlegały się radosne okrzyki na zaśnieżonym wzgórzu. Była ciemna noc. Wokół panowała całkowita cisza. Tylko ze zbocza, na którym w ciągu dnia dzieci zjeżdżały na sankach, dobiegały odgłosy czyjejś zabawy i radości. Blisko wzgórza mieszkał Michałek. Czarnowłosy chłopiec z ciemnymi oczami i promiennym uśmiechem. Tej nocy również usłyszał hałas z wzgórza.
Czytaj dalej →Na skraju miasta wznosiła się duża góra. Był to idealny stok do zimowych zabaw. Przychodziły tam dzieci z całego miasta, by pozjeżdżać na sankach czy bobslejach. Na samym środku wzgórza rosło potężne drzewo. Każdej zimy siedziało na nim kilka kruków. Z drzewa miały piękny widok i doskonale widziały cały stok.
Czytaj dalej →Zima już od dawna dawała o sobie znać. Niebo przygotowywało się na pierwszy śnieg, a w chmurach krążyły płatki śniegu prawie gotowe na pierwsze opady. Wciąż jednak trochę się wahały, jakby czekały na bardziej odpowiedni moment. Gdy w kalendarzu pojawił się grudzień, śnieżne gwiazdki zaczęły delikatnie opadać na ziemię.
Czytaj dalej →Daleko za naszą wioską był tor wyścigowy. Co roku odbywały się tam wyścigi samochodowe. Jeździły tam najlepsze samochody wyścigowe, jakie kiedykolwiek widziano. Ich prędkość była niesamowita. Za każdym razem przychodziło na nie patrzeć wielu ludzi.
Czytaj dalej →Kiedy zaczęła się wiosna, różne zwierzątka zaczęły budzić się z zimowego snu. Jednym z nich był także duży niedźwiedź Brumek. Całą zimę spędził wygodnie w swojej norze. Kiedy jednak zima się skończyła, wyszedł, przeciągnął się i od razu szukał czegoś do zjedzenia. Miał ogromną ochotę na miód. Ale jeszcze nie wiedział, co będzie musiał zrobić, aby się do niego dostać.
Czytaj dalej →Witek był chłopcem, który uwielbiał przygody. Między drzewami budował kryjówki, w lesie wiązał liny i huśtał się na nich, a zimą budował igloo, aby mógł bawić się w Eskimosów. Zawsze coś wymyślał, a jego wyobraźnia nie miała żadnych granic. Pewnego razu jednak przeżył prawdziwą przygodę.
Czytaj dalej →Za lasem na dużym zamarzniętym stawie zimą odbyło się wielkie wydarzenie. Ważny mecz hokejowy. Grały przeciwko sobie dwie interesujące drużyny. Po jednej stronie były liski, a po drugiej niedźwiedzie. Wszyscy poczciwie trenowali. Uczyli się podawać, szybko jeździć na łyżwach i skręcać.
Czytaj dalej →Kiedy cały las spowija ciemność, a na niebie pojawia się księżyc i gwiazdy, nadchodzi noc. Wszystkie zwierzątka w lesie wtulają się w swoje nory i legowiska i kładą się spać. Muszą nabrać sił na kolejny dzień. Są jednak zwierzęta, które zaczynają żyć nocą. W dzień śpią. Kiedy zbliża się zmierzch, budzą się. Otwierają swoje małe oczy i rozpoczynają nocne życie.
Czytaj dalej →W bajkowej krainie za dziesięcioma wzgórzami i dziesięcioma dolinami stał zamek z najwyższą wieżą na świecie. W wieży mieszkała księżniczka – młoda i ładna dziewczyna. Gdy wyglądała przez okno wieży, jej długie czarne włosy trzepotały na wietrze. Mieszkała w tej wieży od kilku lat. Została tam uwięziona przez króla sąsiedniego królestwa.
Czytaj dalej →Za spiczastą górą i zimowymi lasami leżało małe, ale piękne królestwo. Mieszkała w nim urocza księżniczka z rodzicami. Księżniczka była bardzo piękna. Jej długie, jasne włosy lśniły jak słońce. Jej oczy były niebieskie jak kryształowa fontanna, a uśmiech najpiękniejszy na całym świecie. Była też bardzo życzliwa i miała dobre serce. Król i królowa byli z niej bardzo zadowoleni i kochali ją ponad wszystko.
Czytaj dalej →